بررسی رفتارهای باروری بهورزان متاهل شهرستان بابل، 1375

سابقه و هدف: سهم بزرگی از برنامه های مربوط به تنظیم خانواده در مناطق روستایی به عهده بهورزان می باشد. بنابراین به منظور ارزیابی عملکرد خود بهورزان در زمینه تنظیم خانواده به بررسی رفتارهای باروری کلیه بهورزان متاهل شهرستان بابل پرداخته شد. مواد و روش ها: جهت اینکار پرسشنامه ای توسط پژوهشگر تهیه و توسط 171 بهورز متاهل تکمیل شد و داده های مربوطه نهایتا با استفاده از تست آماری Chi-square و آزمون t آنالیز شدند و در صورتی که ارزش P از 0.05 کمتر بوده تفاوت ها معنی دار تلقی شدند. یافته ها: نتایج بدست آمده از این بررسی نشان می دهد که میانگین سنی بهورزان 30.01 سال (بهورزان مرد 32.01 و بهورزان زن 28.66 سال) و میانگین تعداد اولاد آنها 2.03 نفر بوده که بهورزان زن با برخورداری از میانگین تعداد اولاد (1.7 نفر) نسبت به بهورزان مرد (همسر بهورزان مرد) (2.7 نفر)، الگوی مناسبتری از رفتارهای باروری را نشان داده اند (P<0.005). ضمنا بهورزان زن با برخورداری از میانگین سن ازدواج کمتر (P<0.001) نسبت به همسر، میانگین اولین حاملگی بالاتر (P<0.001) همچنین میانگین فاصله موالید و فاصله دو حاملگی آخر طولانی تر (P<0.025) از رفتارهای باروری بهتری برخوردار بوده اند که البته انجام آزمون های آماری بجز یک مورد (میانگین فاصله موالید) بیانگر اختلاف معنی داری بین دو گروه یاد شده می باشد. بررسی بر روی روش های تنظیم خانواده نشان داد که تنها 57.4% از بهورزان از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده نموده و 28.4% از آنها از روش های غیر مطمئن استفاده می کنند. ضمنا 14.2% از بهورزان به دلایل مختلف چون نازایی، حاملگی یا تازه عروس و تازه داماد بودن از هیچ روشی استفاده نمی کردند. نتیجه گیری: بطور کلی رفتارهای باروری بهورزان زن بهتر از بهورزان مرد (همسر بهورزان مرد) و در مجموع مطلوب تر از زنان روستایی مناطق دیگر استان بوده است.